چرا سهمی که در آن ضرر می کنیم نگه میداریم

رفتار سهامداران نشان می دهد که از لحاظ ذاتی انسان تمایلی به شناسایی زیان ندارد و این به عدم درک صحیح از زیان و ضرر بر می‌گردد.

یکی از بهترین مثال های عملی، گرایش سهامداران به نگهداری سهام در زمان افت قیمت است. رفتار سهامداران نشان می دهد که از لحاظ ذاتی انسان تمایلی به شناسایی زیان ندارد و این به عدم درک صحیح از زیان و ضرر بر می‌گردد.

گاها می توان با شناسایی ضرر پیش از آن که دیر شود، شرایط سرمایه گذاری جدید ایجاد گردد که این فرصت فقط نصیب کسانی می شود که درک درستی از شرایط ذهن و روان خود داشته باشند.

در حقیقت شخصی که به نگهداری سهام در شرایط زیان اقدام می کند از دو محل متضرر می شود.

- اول از محل افت ارزش سهام

- دوم از محل هزینه فرصت

همیشه در خاطر داشته باشید که شناسایی زیان بخشی از معامله گری ست پس از آن نهراسید.

شناسیی زیان به عملی گفته می شود که عموما در افت قیمتی رخ می دهد و سهامدار پس از افت قیمتی سهام با فروش و بستن معامله از زیان بیشتر جلوگیری می کند.



برخی مواقع توجیه تحلیل بنیادی برای نگهداری سهام کافی ست تا سهامدار از لحاظ ذهنی برای ورود به محدوده ضرر و نگهداری سهم راضی شود. در حقیقت ذهن روی شرایط مثبت بنیادی سهم تمرکز می کند و نیمه خالی لیوان را نمی بیند.ذهن می تواند به هر نحوی برای خود به شکل دیگری تحلیل کند. بدان معنا که علیرغم آنکه یک تحلیلگر بی طرف (بنیادی و تکنیکال) خروج از سهم را تأیید می کند اما ذهن به نوعی شروع به تحلیل می کند که به دنبال راهی برای نگهداری سهم خواهد بود. ظرفیت پذیرش زیان این بار هم سهامدار را به ورطه ای سوق می دهد که شناسایی زیان (فروش سهام زیان ده) سخت و تحمل شرایط زیاندهی راحت تر خواهد شد.

گاها سابقه تاریخی معاملات و قیمت مشخصی از یک سهم در حافظه سهامدار موجب می شود یک کف قیمتی ذهنی از سهم ساخته شود که باز هم به هضم راحت تر شرایط کمک خواهد نمود. در حقیقت تحلیل تکنیکال ذهنی جایگزین تحلیل تکنیکال می شود.

به دلیل وجود اعتماد به نفس بیش از حد در معامله گر، ذهن به خود اجازه ی تصمیم گیری مافوق تحلیل ها و ابزارها می دهد ولی از آنجا که در خلاف جهت آب شنا می کند، دچار میشکل و دردسر خواهد شد. هرچقدر اعتماد به نفس در معامله گر از حد مجاز بیشتر فاصله گیرد، با افزایش حجم معاملات همراه خواهد شد که تنها نتیجه آن بزرگتر شدن اشتباه معامله گری ست.

بی طرفی بودن یکی از مهم‌ترین فاکتورها در تحلیل است، برای اینکار سهم را پیش از خرید تحلیل کنید، نه پس از آن

چراکه در این صورت تمایل به بزرگنمایی نکات مثبت و مخفی کردن نکات منفی دور از انتظار نخواهد بود.

عمدتا در شرایط مشابه، تحلیل بنیادی، ثبات سودآوری را برای شرکت تضین می کند اما سیگنال هایی از احتمال کاهش سود یا شرایط خاص در فروش (مانند بازار رقابتی) یا هزینه های مالی و عملیاتی دیده می شود که تحلیل گران بنیادی از آن با خبر می شوند اما ممکن است این اتفاق در مواردی که بازار کارا نباشد با تأخیر در صورت های مالی درج شوند که این به معنای درک غلط از شرایط سهم در کوتاه مدت القی می گردد.

تحلیلگر بنیادی در این شرایط باید صورت های مالی آتی را پیش بینی کند و بر این اساس ارزندگی سهم را در بازه کوتاه مدت یا میان مدت به چالش بکشد.



تحت هر شرایطی بر تحلیل پایبند باشید و با تغییر شرایط، آن را عوض نکنید.

در هنگام آغاز معامله حد ضرر و سود را برای خود مشخص کنید و بر آن پایبند باشید.در این زمان تحلیل تکنیکال عموما سطوحی را تحت عنوان حد ضرر معرفی می کند که با فعال شدن حد ضرر مربوطه باید با قاطعیت سیگنال مربوطه را مردود اعلام کرد و اصطلاحا آن را technical failure می نامند. در این زمان خروج از معامله پیشنهاد تحلیلگر تکنیکال است چراکه احتمال افت قیمتی بیشتر وجود دارد.

از اعتماد بیش از حد به تحلیل خودداری کنید. اشتباه و خطا جزئی از ذات آدمیت است و اگرچه هرچه تحلیل گر کارکشته تر باشد، میزان خطا کمتر خواهد بود اما یک تحلیل گر نمی تواند ادعا کند تمام زوایای یک شرکت را دیده است و شاید در برخی موارد یک نکته زیر ذره بین تحلیل جا مانده باشد.